20 Ağustos 2010 Cuma

Son nefesim / Luis Bunuel


Öncelikle kitabı elimde 3 haftadır süründürdüğümü söylemek istiyorum. Hani öyle bir çırpıda okudum diyeceklerimden değil.
Anlatılanlar çok güzel, İspanyol yönetmen kendi yaşamını büyük bir içtenlikle yazmış kitabında.
Filmlerindeki çarpıcı sahneleri neden o şekilde tasarladığını, aslında filmin X bölümünde ne demek istediğini, geniş hayal dünyasını, ilişkilerini, çocukluğunu, yaşadığı çevreyi, dünyaya bakış açısını...
Ben en çok İspanya iç savaşı ve Franco hakkında neler demiş olabileceğini hayal ederek okumaya başlamıştım kitabı. Yakın arkadaşı olan Salvador Dali'ye o dönemki tutumundan dolayı oluşan kızgınlığını da net bir şekilde dile getirmiş.

Anılardan oluşan bir kitap olduğu için doğal olarak çok fazla özel isim var, bu kısımlardan dolayı biraz ağır gidiyor ama yönetmeni daha yakından tanımak için okunası.


ve 1900 doğumlu, gerçeküstücü/sürrealist usta yönetmenin filmlerinden bazıları :

  • Bir Endülüs Köpeği
  • Unutulmuşlar (Cannes'da en iyi yönetmen ödülünü aldığı film/1950)
  • Viridinia (Cannes'da altin palmiye/1961)
  • Burjuvazinin gizli çekiciliği (En iyi yabancı film Oscarı/1972)
  • Arzunun o belirsiz nesnesi

2 yorum:

penelope dedi ki...

"Yalnızlığı da severim. Yeter ki bir dostum gelip ara sıra bundan bahsetsin".
syf. 311

güzerl kitaptır..keyifle okumuştum:)

Dışavurum dedi ki...

Kitabın son sayfalarında sevdiği ve semediği olgulardan oluşan bir bölüm yapmıştı ya, o kısımdaydı değil mi bu yazdığın cümle.
O sayfalar çok keyifliydi hakikaten.